Drugi okres warunkowy

Wstep

Drugiego okresu warunkowego używamy do opisania sytuacji w teraźniejszości, która nie jest prawdziwa, i rezultatu, który wyobrażamy sobie, że jest prawdziwy.

If I took the bus, I would arrive at 7pm.

"If I took the bus" to sytuacja w teraźniejszości, która nie jest prawdziwa.
"I would arrive at 7pm" to rezultat - jeśli wyobrazimy sobie, że sytuacja jest prawdziwa.

Przyklady:

If I owned that house, I would paint it a different colour.
To nie jest mój dome, więc przemalowanie go jest wyobrażonym rezultatem.
If I lived in Italy, I would learn to cook Italian food.
Nie mieszkam we Włoszech, więc opanowanie sztuki gotowania włoskich potraw jest wyobrażonym rezultatem.
If Tom were rich, he would buy an expensive car.
Tom nie jest bogaty, więc zakup drogiego samochodu jest wyobrażonym rezultatem.
If you were me, would you take the train or the bus?
Nie jesteś mną. Co byś mi doradził, jeśli wyobraziłbyś sobie, że jesteś mną?

Forma - zdanie warunkowe i zdanie główne

Drugi okres warunkowy tworzymy przy użyciu zdania warunkowego i zdania głównego:

Zdanie warunkowe: "if" + Past Simple
Zdanie główne: "would" + bezokolicznik (bez "to")

Kolejność zdań nie jest ważna: w obu przypadkach znaczenie całego zdania pozostanie takie samo.

Jeśli zdanie warunkowe umieścimy przed zdaniem głównym, musimy użyć przecinka:

Zdanie warunkowe	Zdanie główne
"If" + Past Simple + przecinek	"would" + bezokolicznik (bez "to")
If I took the bus,	I would arrive at 7pm.
If I owned that house,	I would paint it a different colour.
If I lived in Italy,	I would learn to cook Italian food.
If you were me,	would you take the train or the bus?
If Tom were rich,	he would buy an expensive car.

Nie użyjemy przecinka jeśli zdanie główne umieścimy przed zdaniem warunkowym:

Zdanie główne	Zdanie warunkowe
"would" + bezokolicznik (bez "to")	"if" + Past Simple
I would arrive at 7pm	if I took the bus.
I would paint that house a different colour	if I owned it.
I would learn to cook Italian food	if I lived in Italy.
Would you take the train or the bus	if you were me?
Tom would buy an expensive car	if he were rich.

W zdaniu warunkowym używamy jedynie formy "were" (a nie "was") dla czasownika "be" w czasie Past Simple.
Zaimki w formie podmiotu możemy połączyć z "would": "I’d" / "you’d" / "we’d" / "they’d" / "she’d" / "he’d" / "it’d"
Czasu Past Continuous możemy użyć w zdaniu warunkowym:
If I were being honest, I would tell him that I don’t like the food.
Nie jestem szczery, więc nie powiedziałem mu, że jedzenie mi nie smakuje.

Praktyka

Uzupełnij zdania właściwymi formami czasowników w nawiasach tworząc zdanie w drugim okresie warunkowym:
.

1)

If I to London, I would go to St. Paul’s cathedral. (go)

2)

Jack and Emily would get a cat if they near a busy road. (not live)

3)

I'd you to the Lake District if you came to London. (take)

4)

If I gave you £100, what would you with it? (do)

Dalsza praktyka

Wybierz właściwą odpowiedź a, b, c lub d:
.

1)

I would be surprised if she ____ the job.

didn’t took

not take

didn't take

doesn't takes

2)

They ____ to Bolivia if they had the chance.

'd go

'd goes

would went

would gone

3)

Would you ____ to the conference if the company were paying for the tickets?

went

goes

gone

go

4)

I’d cook steak if he ____ meat.

eaten

eat

eats

ate

5)

He ____ weight if he had a healthier diet.

would loses

'd lost

would lost

'd lose

6)

Sarah said she would come to the party with me if she ____ a headache.

didn't have

didn't had

not have

did not has

Użycie "could" i "might"

W drugim okresie warunkowym oprócz "would" możemy użyć również "could" i "might".

If Tom were rich, he would buy an expensive car.

... he would buy an expensive car.
Użycie czasownika "would" sugeruje, że Tom miał zamiar kupić samochód.
... he could buy an expensive car.
Użycie czasownika "could" sugeruje, że Tom był w stanie kupić samochód.
.... he might buy an expensive car.
Użycie czasownika "might" sugeruje, że Tom miał możliwość kupienia samochodu.